Bazen cismin bir şehirdedir,
kalbin ise başka bir şehirde,
aşk biraz da memleket meselesidir...
İşte her şey memleket meseleleri yüzünden dostlar.
Ayrılırken en çok kim göz göze gelmekten kaçınıyorsa,
en acıyan odur kirvem.
Yoksa insan,göz göre göre nasıl ayrılır.
Muradem
bugün nadir ismin, çok kez bir şarkıda geçti;
ben ne zaman şarkıyı başa alsam.
gözlerin ,bıçak gibi geçti içimden,
sen beni ilk defa yaralamadın.
onunla konuşuyor musun dedi,annem.
Sevmeyi,
Sabretmeyi,
Dağ gibi durmayı annemden öğrendim.
Terketmeyi ise babamdan;
Daha çok gençken annem,ölmüş babam...
Uyudum elbet,
Uyanınca da bekledim.
Ama benim bekleme anım,
Beklediğimin uyku anına denk gelmiş olacak,
Ben hep bekledim,
O hep gelmedi .
Bir berivan ekindisi,
kadın,gençliğini sağıyor bir koyun memesinde,
koyunun bir şeyden haberi yok.
Muradem
Hiç gelmeyeceğini bile bile !
Evimi taşıyıp,
telefon numaramı değiştirmem gerek.
Gidesim var;
neresi olduğu mühim olmayan,
herhangi bir yere.
Gelmemezliğin de,
Yorulursam,
yenilirsem şayet;
Olurda ten başka,
ruhunu bedenlersem başkasında,
kokun ve sıcaklığın birleştirirse bizi,
Aklın bende iken,
tenine değen ten ısırmaz mı ruhunu?
Diş izim kalmaz mı beynin de?
Kalmak bu kadar müsaitken,
gitmenin nesi fazla?
Bir seslenme mesafesi varken,
yolu o kadar uzatmayacaktın,
ellerin müsaitken bu kadar,
dil uzatmayacaktın işte;
açık kapım olurdu sen de,
param yoksa da yüzüm olurdu sana gelmeye.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!