Murabba Şiiri - Âşık Hüseyin Sümmanioğlu

İslam doğduk anadan insanlığın mülküne, insanca bürünmeli insanlığın kürküne, insan odur su çiler insanlığın köküne, milli bütün olalım kaynaşalım biz bize damla damla göl olup katılalım denize, üç beş kahbe yurduma durmadan haykırırmış, sandılar cansız tablo sahipsizce dururmuş, vatanımdan bir karış kimler kime verirmiş, hasta adam dediler o gün düşmalar bize, bu günü inkar edenler gülmesin yüzümüze, Düşüncemizde karar el ele vermek oldu, bu marazın çaresi mevziye girmek oldu, il ilçe kasaba köy hedefe ermek oldu, gah bastık gah basıldık yinede çıktık düze, zaferi biz kazandık müjdesi kendimize. Ordu millet başında gazi mustafa kemal, bir arslan heybetinde çağırır ya istiklal, ölsekte vatan için olsun kanımız helal, ölmeyi öldürmeyi o gün almıştık göze, kardeşçe bütün olduk örnek bu günümüze. Böyle sona erdirdik,yurtta kanlı savaşı, vatanımın tapusu şehitin mezar taşı, ufkumuzda kararmaz kurtuluşun güneşi, zülmetler sona erdi şükür çıktık gündüze, sümmanoğlu güneşe düşman sallar yelpaze...