Müptezel Şiiri - Sedat Erdoğdu

MÜPTEZEL

Bakışların pranga, mahkûm ettin kendine
Yüreğimde kördüğüm, katlandım her derdine
Hayallerim yıkılsa, yerden yere vursan da
Umudumu kaybetmem, doğrulurum ben yine…

İçimdeki evrene, sığmaz oldu hasretin
Üç kuruşluk dünyamı, dar ediyor gözlerin
Bedevi çöllerinde, yandığımı görmedin
Gülüşleri müptezel, her halinle güzelsin…

Sana çıkar tüm yollar, sana doğru hicretim
Sen aklıma gelince, ben kendimi terk ettim
Cehennemde yaksan da, dertten derde salsan da
Uçurumdan çağlayan, bir pınardır kaderim…

Sedat ERDOĞDU