Müptelayım Şiiri - Burhan Güngör

Müptelayım yokluğuna
Kızıllığına bürünmüş feza,
Ve çılgınlığıyla tanınan deniz.
Ne kadar sessiz olsada dünya.
Ve her ne kadar solmasa da bent beniz.

Sessizce çekip gider düşman.
Yollar ardınca yürür.
Ve senin ki kadar güzel olmasa da gözlerim.
Çıkılmayası sabahı görür.

Ölüm denen ılık bir rüzgar.
Senide götürür bab-ı aliden.
Ve sensiz kalan bu cadde de.
Gelip geçer inan şu kısa ömür.