Müptelayı Aşkım Çölde Divane

Hicranı aşk ile yandı da gönlüm,
Bitmedi bu sevda, geçmedi senden,
Hasret acısına kandı da gönlüm,
Bir yudum sevgiyi içmedi senden.

Müptelayı aşkım çölde divane,
Durağım kalbinde bir viran hane,
Geçse de bir yaşam bilmem kaç sene,
Olgundu hasadın biçmedi senden.

Bekledi, vefayı görmedi elbet,
İçtiğim elinden bir acı şerbet,
Ezelden başladım, olsa da ebet,
Direndi bu gönül kaçmadı senden.

Kıyıda, köşede, kenarda, bükte,
Sazende esnedi kaval, düdükte,
Yapıştı kanımı emdi sülükte
Etmedi şikâyet, açmadı senden.

Bir gönül acısı silinmez demde,
Yok, vefa hep cefa çekildi hem de,
Acılar içerim kadehim demde,
Bir başka gülbahar seçmedi, senden.

Gülistan yurt oldu diken kısmetmiş,
Deremem, anlamam nasıl hikmetmiş,
İstedim kokmuyor, sözde iffetmiş,
Vuslattan bir demet saçmadı senden.

İdrisim beyhude çırpındı durdu,
Kirpiğin ok idi kalbime vurdu,
Adını sakladım, en büyük sırdı,
Umutsuz sevdi de geçmedi senden.

14.Aralık.2009 14.20