Müptelasıyım Şiiri - Fatih Tekiner

Sorma beni elden, gel anlatayım
Hem kendime hem de yâre çatayım
Eğrisiyle, doğrusuyla tartayım
Biraz ketum, birazcık da asiyim
Hasret kokan gülün müptelasıyım

Kâmil olan sezer gözüme baksa
Kalp yorulmaz, hiç vazgeçmez, dil bıksa
Sönmez ciğerlerim pınarlar aksa
Başı sonu yok ki nerden keseyim
Hasret kokan gülün müptelasıyım

Değişik diyene, deli sanana
Kızmadım cahilce ismim anana
Ahım varmaz hatasından dönene
Zalim miyim ki ben nefret kusayım
Hasret kokan gülün müptelasıyım

Bazen çölde yürüyen bir Mecnun’um
Bazen zindandaki garip mahkûmum
Dün gibi yarın da böyledir yönüm
Nefes alıyorken nasıl pes deyim
Hasret kokan gülün müptelasıyım