Müptela Şiiri - Asya Yıldız

Sesini duymak yetti bana,
Bir bent oluşturdu yüreğimdeki seline.
Seni aramayacaktım aslında.
Her kasırgamı hissetmek zorunda değilsin,
Çekilmezliğime katlanmak zorunda da değilsin...
...Müptela...

Bir yol çizmişim biliyor musun,
Ya bir gece hayalinle sohbetimde,
Ya da gündüz gözlerim yokluğuna dalmış ilerlerken.
Güçlü olmam gerektiğinin bilincindeyim sadece.
Çizdiğim yolda isteklerim doğrultusunda ilerlemem için.
Tüm duyularımı yitirmeliyim belki de...
...Müptela...

Birer birer yitirirken üzerine titrediğim,
Değer biçemediğim vasıflarımı;
Gözlerden uzak olmalıyım.
Acizliğim bir oyun değil ki
Gözler önünde sergilensin!
Yıkılmışlığım benim.
Sıkarken dişlerimi,
Yastığımı ellerimle tüm gücümle;
Akan gözyaşlarım benim!
Paylaşmak istemiyorum.
...Müptela...

Beni yalnız bırak...
...Müptela...

Yaralarımı sıvarken sevginle şefkatle;
Yine de beni yalnız bırak.
...Müptela...

Ama asla sensiz bırakma...
...Müptela...