Müptela Şiiri - Sait Yıldırım

Müptela değilim ben... Yalnızca düzenli seviyorum seni,
Arada bir geç aldığımda kokunu ellerim titriyor gözlerim kararıyor,
Ama istesem bırakırım hani seni sevmeyi,
Dudak tiryakisiyim yalnızca.

Annemden gizli seviyorum seni... Her yemek sonrası koşarcasına balkonda buluyorum kendimi...
Ellerimi bile yıkamadan başlıyorum seni sevmeye
Sırf içimde yakalanma korkusu var diye hızlıca tüketi veriyorum birden bire.

İstesem bırakırım seni sevmeyi, yasaksın diye bu kadar bende oluşun...
Ömrümü tüketsen de seviyorum işte. Hani gençliğin gidiyor bırak diyorlar ya bazen bana.
Bir deli oluyorum ki, hiç sorma