Müphemiyet Şiiri - Samet Aydın

Kalbimdeki sözler ulaşabilirse gün batmadan unutkan hafızamın sokaklarına,
Yuvarlayabilir miyim dilimde çevirdiğim bu büyük sırrı.
Hatırlayamazken maziyi, kabuk tutmazken yaram, yarınlara olan umudum artar mı dersin.
Kimsesizliğim kadar sessiz bir yerde haykırsam hiçliğimi kulağı olan değil yüreği olan biri telâfuz edebilir mi ?
İçimde daha ne kadar büyütebilirim ki seni, sana olan nefretimle küs olmadığımızı mı sanıyorsun.
Bir gecelik değiş tokuş etseydik yüreğimizi, acaba taşıyabilir miydin bendeki seni.
Sınırları zorlamalı mı yoksa şiddetli fırtınanın ardından getirmeli mi sükûtu ?
Yer ile yeksan olmuşken aramalı mı hakkı ?
Perişan kalbime hayat karışmış
Aklıma istikamet ver