Müphem Şiiri - Yekta Efe

Gecenin ıssız, esrarlı bilmecelerle dolu karanlığında
her şey mümkün, her şey muhtemel geliyor bana
Sevişmeye durduğum vakit, kafamdaki azgın düşüncelerle
Yaşlı ayın puslu ışığı eşlik ediyor bizlere

-gün ilerliyor-

Gecenin müphem karanlığı yavaş yavaş sönüyor
Mazbut bir polis memuru edasıyla çıkagelen güneş
Sırrımızı örten geceyi aydınlığa hapsediyor
Fecrin ilk ışıkları, anadan üryan bedenimi teşhis gayesiyle tenime çarpıyor
Güneşin ılık nefesiyle ürperiyor nefsim
yorgun düşmüşüm sevişmekten

Ayın ketum gölgesinde işlediğim günahlar
Güneşin gammaz ışığında yıldız gibi parıldıyorlar
Gecenin esrarıyla her şeye muktedir olduğumu sanan ben, hakikatle sarsılıyorum
esrarın etkisi aheste aheste geçmekte, uykumdan uyanıyorum
-ikinci bir karanlığa kadar- yeni doğan güne 'merhaba' diyorum.
-
Ağustos, 2024