Munzurda doğdum.
Munzurun türküsünü söyledim ilkin,
Sonra büyüdüm.
Önceleri bilmezdim açlığı,ölümü.
Oysa ben doğarken annem sütten kesilmiş.
Ekmeği çiğneyip yedirirmiş bana.
Acıkırmışım,Ağlarmışım.
Adının açlık olduğunu bilmeden.
Sonra keçi sütü içirmiş,
Ondandır inadım.
Utanırdım saçımı taramaktan.
Utanmayı bilirdim.
Korkar kendime sarılırdım.
Zaman aktı,üniversiteli oldum.
Kurtuluşumdu,
Tek çaremdi,
Çaresizliği bilirdim.
Sonra
Bir kız gördüm.
İçim tuhaflaştı,
İçimden gizli şeyler gördüm.
Adı sevgiymiş, öğrendim.
Pazarlıksızdı,sebepsizdi.
Bir okadarda acımasızdı.
Acımayı biliyordum, acındım.
Büyüdüğümü anladım,
Büyümeyi sevmedim.
Ah keşke çocuk olsam dedim,
Çocukla çocuk oldum.
Çocukluğumu hatırlayamadım.
Kayıt Tarihi : 17.5.2006 13:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
düzgün baba derman olamadıysa kimse olamaz
şu dersimin dağları vay lelele vay
Büyümeyi sevmedim.
Ah keşke çocuk olsam dedim,
Çocukla çocuk oldum.
Çocukluğumu hatırlayamadım.
Çocukluk çok güzel, keşke hep çocuk kalabilsek. Yüreğinize sağlık dostum.
Yüreginize sağlık... Kutluyorum bu güzel duyguları aktaran kalemi, saygılar...
TÜM YORUMLAR (10)