Munzurun etekleri. Şiiri - Ali Alkıs 2

Ahh!Yar
Hasret diyorsun ya
koyu siyah duygular yüklü
Pulsuz mektuplar
döküldu lüle lüle saçlarından
Kekik kokan
gecenin ateşli yüzüne
Yeşil puşili
mor fistanlı munzurun etekleri
akşama dönürken yüzlerini
el değmedik hüzünleri
gecenin esmer dilsiz gözlerinde büyüdü.
*****
Gönlünde güneşler açan dostum
özlemi,hasreti
yakıştıran biz değil miydik kendimize
uzun kanatlı turnaların sırtında
Bu aşk ki gülüşümüzdü,
Boyun eğmek yok ondan gayrısına
Sevdalar,
gülmek için değil miydi yoldaşım
Ateşin alevleri
dans ederken doruklarinda rojun,
Anamın soykırım türkülerini
sallayacaktık beşiğinde rüzgarın
Artık kararmasın,
incinmesin gökyüzü
En okkalı gün ışıkları
artık kuşlar
azalmasın mavisinde göğün.
*****
Koşar adım bu küf kokulu
acılardan uzaklaşıp
süt mavisi çocukların gülüşünde
ölmek isterim
Günaydın`sız
bir sabahı karşılayacağım
Sisli bir sokağın kalbinde
yokluğunun ışığını
anlatacağım
Yaşamın ağır yanlarına
bitip tükenmeyen
bir yolun Günahsız türküsünü
ahh ! Yar
yaşamak şimdi çoktan gece yarısı
boşluklar açıyor hüzün
korku duvarlarına dokunsan biliyormusun...Ali ALKIS