Munzur Vadisi Şiiri - Hüseyin Göndük

Munzur Dağı’nın eteğinden çıkar
Rivayet süt dökülmüş beyaz akar.
O anlatılan hikâyesine uyar.
Görmeye içmeye kim nasıl doyar

Munzur suyu hayat verir, vadiye.
Dersim'e, o doğadan bir hediye.
Şenliklerine de çıkarır davetiye
Gelip görsün göz, sevsin yürek diye

Almak istiyorlar onu bak elimizden
Bir parça koparıyorlar derimizden
Esirgiyorlar Munzuru gözümüzden
Sonra hüzün akıtacaklar yüreklerimizden

Kalsın isteriz bu güzelliği ile.
Evsanesi yaşasın gönüller de söz ile.
Yok olur vadi içindeki güzel dokusu ile.
Anlatayım istedim sorunu konuşan dil ile.

Bu kararı alan aldıranlar bilinki cani.
Sulanacak araziler nerede nerede hani.
Fırat’ı beslemesi size yetmez mi fani.
Hüseyin’im dertlerdir söyletir gani,gani

01.05.08Mersin