Munzur'suz Yaşayamam Şiiri - Fazlı Özdemir

Ben Munzur'a sevdalıyım.
Vadisine,suyuna.
Koşuşan ceylanına,
Ötüşen kuşuna.
Seyitler anısına!
Çekmeyin setler önüne!
Gömmeyin sevdamı...
İnsafsızlara inat
Çığ altında yetişen
Dağ sarımsağı gibi nadideyim.
Yapamam yabanlarda.
Gönderme beni sürgüne
Munsur'suz yaşayamam.
Kaç sürgün yemişim zamanla.
Duramamış dönmüşüm.
Mekan tutmuşum yaylaları.
Aç kalmışım,
Yetim kalmışım yaylalarında.
Yılmamışım...
Adaklar adamışım adına
Hep seni anmışım.
Sevdanla yaşamışım.
Ağıtlarla türküler yakmışım.
Aşiretlere misafir olmuşum.
Yemin etmiş,suyundan içmişim
Şahit tutmuşum seni!
Ben Munzur'a sevdalıyım.
Kutu Deresinde aksa da kanım,
İlmek geçse de boynuma
Elazığ Meydanlarında
Yansa de cesedim...
Munzur'la birleşir küllerim.
Anlatır Kömürhan köprüsü
Nice yıllar gelip geçeni.
Dumanı üstünde helva götürüp;
Ağaya verip geri geleni.
Dedim ya;
Ayrılamam seninle.
Bilmeden de olsa
Verdiler beni sana
Kömürhan'da...
Ben seninle akarım
Görünmez yarınlara...
Alabalık süsünü benden aldı
Kanımda...
Dilini sürdü kulağıma
Yalvarırcasına.
Ben Munzur'la doğmuşum;
Munzur'la öleceğim.
Kaldırın setleri önümde
Buluşmak zamanıdır Munzur'la.
05-02-2006