Her sabah Munzur’da,
Güneşle birlikte doğdum…
Geceleri nefretimi,
Gözyaşım ile boğdum…
Her sabah Munzur’da,
Güneşle birlikte doğdum…
Göller kadar kurudum,
Dağlar kadar suskundum…
Her Sabah Munzur’da,
Güneşle birlikte doğdum…
Diyarbakır surlarına yurt deyip,
O ışıklı kentlerden kovuldum…
Her sabah Munzur’da,
Güneşle doğruldum…
Anam toprak,
Babam taşlar,
Başımda zemheri kışlar,
Yıldızların altında,
Korkunç savruluşlar…
Oy
Oy…
Munzur’un esirliği,
Kuşları vurulunca başlar…
Kayıt Tarihi : 18.8.2009 14:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!