Münzeviyane Şiiri - Serdar Köse

Ayı ceplerimde taşıdım yıllarca
güneşi paraladım takvimlere inat
mermileri kucakladım ömrüm geçerken,
seyrelirken saçlarım
kanlı kirpiklerde boğuldum
Ömrüm benim,bir daha gelmeyenim,aklımdan çıkmayanım .
Kaçırdım mektuplarını onun taammüden
tamahkar ellerimle çıktım karşısına
onu hep dişlerimin arasında bildim.
Ömrüm benim,sırtımı sıvazlayanım,gözümden düşmeyenim

Kırlangıçlar,öptüm çiçekleri,ölümler arasında
sarkıttım ayaklarımı uçurumlarından ömrümün
kitap sayfalarında rastgeldim gözlerine onun
menevişlerine kadehleri uzattım korkumdan
gençtim,acemiydim
acemiydim kavislerinde tozarken
erkil seslere benzerdi o zamanlar sesim
yüzüm cenaze namazları kadar çaylak.
Bilmezdim taatler neden damarlarımı ıskalar
bilmezdim neye icbarım,
kim sarsar kubhuyla boynumu
nasıl taammüm eder münacaatı rahman
nasıl cerh edilir devri batıl , bilmezdim
Gençtim,başım dönerdi uzun saçların önünde

niye ikrar etmeliydim
niçin Nuh arasındı Cibril'i
ruh niyeydi bunca makineler ses ederken,
kim tutsundu boğazını
küfrün haresine nispet?
sokakları kim çırpardı her gece biz uyurken
Bilmiyordum, bir bilmemekti tüm kuşlarda gördüğüm
dağlarda aradığım bir bilmemekti
alnıma sürdüğüm kan,çocukların avucundaki taneler,
günahını bana zorla pay ettiren eski zaman tanrıları
hepsi yeşil alemler sanrısında bir bilmemekti
Gençtim,gençtim ya aklımdan geçmiyordu buyruğu yakalamak
aklım öylece savaş yerleri gibi
aklım öylece acemi.

Ey beni yataklardan kaldıran
Ey çocuk gözlerimin direnişi,Ömrüm:
kurtların önüne bıraktım seni
kızarmaz yüzlere kul ettim,Affet
Affet,gençtim,cahildim sert bakışların karşısında
bilmezdim dosyaların önünde durmayı
gençtim,acemiydim öyle uçaklar kalkarken
tavuzkuşlarını seyrederdim uzunuzadıya
sırtlanların cüzdanlarını hep merak ederdim
gözlerim kapanırdı kaval seslerinin arasında
grafiklere,ekranlara vururdum kendimi

Ey benim cennet taamım
Ey hasretimin inşihabı
Affet beni
boynum zincirlere vurulmuş olsa da