Kıvamı koyudur hayatın
Ki, bilmenin çocuğudur aykırı yaşamak
Gerçeklere sarılır tüm ikilemler
Küflü rüyaların teri bulaşır geceye
Ve gecikmiş zamanla demlenir şiirler
*
Yollara düşer düşler
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
