Bevah olan tabiatım dönüştü,
Oldum ben Münzevi kendi çapımda.
Aklıma bayrak çekti gönlümle örtüştü,
Gönlüm içine kapandı kendiyle görüştü.
Dışarıda fırtına, içimde sükût,
Rüzgârın sesi yerini buldu huzurda.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta