Kanatlı kuşlar bile giremezdi kalbine
Yalnız ben bir yol bulabildim bir köşesine
Yelelerini rüzgara vermiş doru atlar bilirdi
Neden dönüp dolaşıp sana geldigimi
Cerenlere benziyordu ilkel gülüşlerin
Cerenlere benziyordu tedirgin bakışların
Ne zaman bir ağıt yükselse
Sarp kayalıklara ulaşsa
Uykudaki kartallar uyanır
Gergin kanatlarıyla kenti kuşatırlardı
Ben de seni arardım çöle açılan kapılarda
Saklamak isterdim bıçaksırtı yağmurlardan
Bir ürpertiyle sarı sıcak yaz günlerinden
Bakmadığın, dünyanın karanlıkta kalan yüzünden kaçardım
Soğuk mu soğuk keskin iklimlerden
Sana gelirdim
Heybemde yabanıl atların nal sesleri
Sıcaktan çatlamış kayalara gererdim kollarımı
Ayaklarımın altında faydasız çakıl taşları
Bir adım daha öteye taşıyamazlardı beni
Yığılıp kaldığımda bu Anadolu toprağına
Aç kartalların pençesinde
Bir çift ölgün kanayan göz gördüm
Çöl aslanlarının ortasında
Bacakları titreyen cerenleri gördüm
Ömrüm ömrünün kıyısında bitti bitiyor
Bütün ovalar boyunca
Yalnız seni gördüm
Kayıt Tarihi : 5.11.2019 13:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sıcaktan çatlamış kayalara gererdim kollarımı
Ayaklarımın altında faydasız çakıl taşları
Bir adım daha öteye taşıyamazlardı beni’’
Sinematografik bir tavrı var şiirinizin ve bunu başarabilen şiirler,akla ve kalbe aynı anda nakşolur.
Yaşar Kemal’in İnce Memed’i dolaşıyor sanki dizelerde.
Başarılı,çok başarılı bir şiir daha…
Bir günde bitecek gibi değil sayfanız.
Selam ,saygı ve tebriklerimi bırakıyorum.
TÜM YORUMLAR (1)