Seni bir göl kenarında bıraktım
Duru umutlarımla berrak
Ben sensiz zaman içinde aktım
Seni içimde taşıyarak
Olmaz hesaplar ödedim borçlandım
Seni örnek alıp
Yunusta Mevlayı aşkta aradı
Yol etti çölleri bir bir taradı
Yunusta kanayan nasıl yaraydı
Bu yüzden lakabı derviş sayılır
Mevlana sevgide buldu huzuru
Ezelden kaderimdir.
Kışlarım çok sert geçer
Yazlarım cehennem sıcak
Ne aşklar öldürdüm içimde
Ne ölenleri dirilttim
Eşsiz güzelliğimle
Seninle çıktığım
Bu gönül seferinde
Şaşırdım rotamı
Yelkenim yırtık
Bu sevda denizinin
Tam ortasında
Sesinde bir oyun masal ağlamak
Kara gözlerinden akan yağmur ak
Suçunu sorarsan asyalı olmak
Minik ensesinde emperyal tokmak
Küçük yüreğinde umutlar varmış
Sen eğme başını eğdiren gelsin
Ben zülfikar oldum tavımsa sensin
Kaldır şu başını semaya değsin
Töre pazarında köle cemile
Yaşın ondört`müydü onbeş`mi yoksa
Depremine tutuldum varmı kaçarım
Bu sarsıntınla böyle ağır hasarım
Sevda kalemiyle kahır yazarım
Bir defada sevincinle yazmayı öğret
İliklerime kadar aşkınla doldum
Biliyorum. Yaralısın;
Üstelemem, bu sevdayı
Şimdilik, böyle kalsın..
Birgün, yaran düzelince…!
kapımı, çalacaksın;
gönül evim, sana açık,
Hiç böyle olmamıştım,
epeyden beri
yıllardır esmemişti
böyle zemheri
çok sevdayla geldi
ömrün bu demi
Bana sormadın'ki
Sana aşık ederken beni;
Bilmem suçlu senmisin
Sana kan diye tapan genlerim'mi
Aklımın en uzak sokağına bile
Senin adını vermişim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!