Sənin ol hicrinə,yarım.elə ki mən dözürəm,
Həsrətin boz kələfin hey ayırır,hey çözürəm.
Başımın üstdə durub heykəl kimi nə istərsən,
Onsuz da həm əmrinə,hər sözünə müntəzirəm.
Qələmin sınsın,fələk,bu nə yazıdır yazmısan,
Məhəbbət ölkəsində o padişah,mən vəzirəm.
Dayanıb qarşımda dağ tək püskürür,əmr verir,
Qızılgül axtarıram,tikanlar içrə gəzirəm.
Nədən qiymət verməyir varlığıma bivəfa yar,
Sanki o dua edən,fitrə verən,mən nəzirəm.
Ayağım altındadır bir vaxt verdiyi süni gül,
Acığım ondan çıxıb tapdalayıban əzirəm.
Kayıt Tarihi : 15.9.2018 09:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinc Arzulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/15/muntezirem-qezel.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!