Müntehir Bir Cinnet Hikayesi

Gece
Karanlık saçlarını
Şehrin üstüne serince
Uykularım firar ediyor

Güzel Zeynebini kaybetmiş
Bir Anadolu delikanlısı gibi
Ayın boynu bükük bu gece
Yıldızlar
Bilinmez diyarlara düşmüş

Şimdi anlıyorum
Sevgi yalan
Sevda hayal
Aşk dedikleri
Koca bir düşmüş

Karanlığında tenhanın
Bir ben kalıyorum
Bir de yalnızlığım
Anaforumda hicranın
Hülyalara dalıyorum

Kimbilir
Kaç yetimin gözyaşları
Islatıyor şu an geceyi
Kimbilir kaç şair
İhya ediyor heceyi
Ve
Kimbilir/Sıyrılıp
Yalnızlığın deminden
Kaç aşığın
Vuslat damlıyor kaleminden

Gözlerin geliyor aklıma
Ve sözlerin

Hani
Her kışın
Sonu bahardı
Hani
Her gecenin
Bir sabahı vardı
Hani
Vuslata gebeydi her hasret

Bil ki sevdiceğim
Yangın yeri yüreğim
Ancak seninle soğurdu
Söyle kalem kaşlım
Bunca yıllık ayrılık
Bir vuslat mı doğurdu?