Ey bu gönül şehrimi bin kahr ile viran eden
Dumansız ateş yakıp bu sinemi külhân eden
Tüm kâinat derdinin mislini görür rahat durur
Cins i misli olmayan derde beni mekân eden
Aklım fikrim kayığım sularda kaldı ser nigün
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Nar nuru yakmaz ey dost,
Nur’a sarıl bırakma.
Dostum dostunu dinle,
Dinleki narda yanma.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta