Ey bu gönül şehrimi bin kahr ile viran eden
Dumansız ateş yakıp bu sinemi külhân eden
Tüm kâinat derdinin mislini görür rahat durur
Cins i misli olmayan derde beni mekân eden
Aklım fikrim kayığım sularda kaldı ser nigün
Bir lahza bakışı ile beni ser gerdân eden
Bir Deniz’dir sahili yok dalga olmaz münkesir
Leylinin fecrini getirmez, göklerde devran eden
Kendine meydan eder bu âlemin her köşesini
Bu Cân’a uçtan uca her köşesini zindan eden
Kayıt Tarihi : 16.12.2009 17:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kaç kez pervane misali hâne-i tavaf eyleyip döndüm Öyle ki sonunda o küçük kelebek gibi ateşinin içine düştüm
![Mahmut Gündede](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/16/munkesir.jpg)
Nur’a sarıl bırakma.
Dostum dostunu dinle,
Dinleki narda yanma.
TÜM YORUMLAR (1)