Münire Çevik Şiirleri - Şair Münire Çevik

AŞK
Tenini nefsetmek değil
Öz ruhunu resmet mektir
Bedeni bedeni değil
Kalbi kalbe hapsetmektir
İşte asil olan budur

AŞKLA YAK BENİ

Yanmaya razıyım Züleyha gibi
Sarıp sarmalayıp sarhoş et beni
Anmaya razıyım mecnun misali
Sarmala aşkınla sarhoş et beni

AŞKLA YAK BENİ
Yanmaya razıyım Züleyha gibi
Sarıp sarmalayıp sarhoş et beni
Yanmaya razıyım mecnun misali
Sarmala aşkınla sarhoş et beni
İstersen yusuf'um gibi kukuya at

Aşk pazarıda

Olurmu hiç gündüz yada gecesi
Okunmuyor işte Aşkın hecesi
Divaneler gibi gezer nicesi

ATAMIYORUM
Yokluğunda gönlüm aklıma dargın
Hüzün gözyaşı ile bitti ömrüm
Ruhum çaresiz hayaline sargin
Yüreğimden söküp atamıyorum .
*

Ay ışığı gölgesinde hayaline sarılıyorum
Kalbim de sızı senle uyanıyorum
Seni bir türlü unutmayı başaramayan
Zavallı gönlümden utanıyorum
Utanıyorum evet ne desem fayda etmiyor
Kelimeler kifayetsiz yetmiyor

.BABAM

Hastalık yoklukla savaş ederken,
Seni ilelebet yitirdim babam.
Ağlayıp dizinde yatayım derken,
Sensiz koca ömrü bitirdim babam.

Hazan mevsimi miydi rastladığım gün sana
Hüzün hediye etti yokluğun yarim bana
Bilemezsin ne kadar ihtiyacım var sana
Varlığınla es de gel gönlüme bayram olsun

İntihar eşiğinde yürek dilenirken aşk

Beklemekteyim
Nasılsın diyerek sormuştun bana
Hasret denizinde son demimdeyim
Gelirim diyerek senle yan yana
Daldım denizlere derinlerdeyim
El açtım Hüdaya duyulur ahım

Ben olsam
Şu Dünya’da petek sen Arısı da ben olsam,
Bal diye damağında kalan tadı ben olsam,
Şu dünyada çiçek sen sulayanı ben olsam,
Demet demet toplayıp ellerinde solaydım,
Dünyada çağlayan sen çağlatanın ben olsam