Münire Çevik Şiirleri - Şair Münire Çevik

Bahar gelir gül açar sehitin yattığı yerde
Cennet kokusu yayılir karakışda yurda
Manevi güller kokladik yine
Dünde bu günde

Dayanmak zor olsada Nur gölüne döndü Van

Dünya üstüne gelsede korkma hayatın içinden geçiyorsun….
Geçen hayat sen değilsin….
Her şeyin bir sonu var….
Sonsuzluğun sonu yok …..
Hayırlı işlerde acele et ….
Ruhunu dinlendir, nefsini terbiye et ….

SEN..
Senin yerine koyamadım hiç kimseyi,
Başka insanlar oldu,
İçimde yaşadı,
Ama hiçbiri senin kadar derine inemedi.
Seni sana anlatabilmeyi çok isterdim oysa ki,

Senin için
Dağlardan kir çiçekleri derleyip
Arasına sevği aşkı ekleyip
Sümbül kokulu bahari bekleyip
Bitmez Aşkla kapina gelesim var

Seninle
Ey cennetin nuru gönlümün gülü,
Bırak şu inadı kalmadı tadım,
Bu can senin için her zaman ölü,
İsterim kalbine yazılsın adım.
Sen gittin gideli aşk gülüm açmaz,

Kırk bin fal kapattım senin üstüne
Çiçekler bıraktım büstün üstüne
Başka yar seversem senin üstüne
Dünyada taş yağsın başım üstüme
Münire çevik

Sensin bu aşkın sebebi sen
Akışına bırak aşkım bu aşkı
Nasıl sarhoş eder öyle dönelim
Yaksın yıksın dağlara vursun şavkı
Akışına bırak aşkım bu aşkı
Gerekirse bir tennure giyeriz

SEN VARSIN
Saklarım gözümde güzelliğini,
Her neye bakarsam sen varsın orda.
Kalbimde gizlerim muhabbetini,
Koymam yabancıyı sen varsın orda.
Aşkımın temeli sen bir alemsin;

Sen yoksun
Sen yoksun sevdiğim
Unuttum mu sandın seni
Kol monta ettirdim bizim terziye
Senden kalan eski yastığa
Senin yerine alıp koynuma

Sen yoksun ya artık bende sevdiğim
Dağlara taşlara vurdum kendimi
Çöllere attım sevğimi sevdiğim
Ölüyorum gözlerin aydın olsun
Geliyorum dedin sen kendin geldin
Gidiyorum dedin sen kendin gittin