Münir Üsküdar Şiirleri - Şair Münir Üsküdar

Gel,
Gidelim buralardan
Çok uzaklara.
Hiç tanımadığımız
Yerlere,
Başka diyarlara..

Gittiğin gün
Bitti her şey
Dünya o an yıkıldı
Güneş o an battı
Gece kâbus gibi çöktü.
Ay karanlıkta boğuldu

Haydi gel
Otur şöyle yanıma.
Hoyrat parmaklarım
Saçlarında dolaşırken
Sen uzaklara bakarak
Hayallerini fısılda.

Su gibi
Sanki.
Su gibi
Aktı zaman
Avuçlardan parmaklardan.
Süzülüp gitti.

Başaklardı kundağın
Göz yaşların sulardı
Kıraç toprağı.
Rüzgarlar okşayıp
Saçlarını.
Yağmurlar yıkardı

Hem yaz hem kış
Hem baharsın
Nereye baksam
Hep sen varsın
Rüzgârlar estiğinde
Kokun sarar her yeri

Hani,
Buz gibi suya
Atlayınca..
Birden ürperir
Nefesin kesilir,
Gözlerin

Çıkmaz sokaklarda yankılandı
Haykırışlar.
Kör kuyular yüklendi
Vicdanları.
Süzüldü göz pınarından
Islak hüzünler.

Ya Peygamber dedin Ya da Rab
Yıktın ocakları ettin harap
Her şeyin yalan her şeyin boş
Bedenin avare beynin sarhoş
Kapalı kalmış perden kararmış
Kahrolup insan maziyi ararmış

Rüzgârlar estiğinde
Kokun sarar her yeri
Yağmurlar yağdığında
Gözyaşların olurum.
Aşkınla sevdanla
Beste olur sözlerim