kaç bahar geçti kaç bahar
çiğdemler açtı ve çürüdü vişneler
sürüde kurdu görmeyen kuzu kalmadı da
ne rüzgar el etti ne sordu düşen yaprak beni
daüssıla
böyle böyle içime işledi
ne yana dönse insan
sabrın yumağını ören taşlar
gözyaşları boğan kör sular
kuyu hep derindir
züleyha beni sevindir
kapanıyor perdeler ağır ağır
akşamın ateşi tüketen hevesiyle
parmaklarımızda karanfil kokusu ve şubat
neden üşütüyor iliğimizi sözler
bir de bana sor
bunu doktor
kuşlar uçmuş gitmiş
mevsimler birden dönmüş güze
solmuş çiçeklerin rengi
bir hüzün düşmüş ki gülüşümüze
söyleyemiyoruz gönlümüze
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!