Cesur döngülere gebedir hayat
Aydınlığın tohumuna ses verir çatlak topraklar
Korkusu silinmiş direnişler üflenir ateşe
Yeniden örülür umudun kozası
Ve baharı cebinde taşır çocuklar
Kendi sularında boğulurken insan
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta