Nakış nakış işledim gergefine kendimi,
“Olmadı” dedin sevgili, sevgin yetmedi.
Yüzümü döndüm sana Kabe misali,
“Olmadı” dedin sevgili, sevgin yetmedi.
İsmini ömür koyup, ebeden sevdim seni,
Azığımda sevdamızın iki dünya yemini,
Yüreğimi ettim sana sayfa zemini,
“Yazamam” dedin sevgili, sevgin yetmedi.
Halimi zehr edip, canımı serdim yoluna,
Kalbimi kor ettin, döndüm aşık Ferhat’a,
Anlaşılmaz sevdalardan sıyrılıp geldim sana,
“Yanmam başkası içindir” dedin, yıktın beni sevgili.
Aşkın en onulmaz mabedinde sakladım seni,
Toprağın fidanı bağrına basar gibi,
Yüreğimi açtım sana Mevlana gibi,
“Gelmem” dedin sevgili, sevgin yetmedi.
Limanı, gemi sadece fırtına geldiğinde mi arar?
Kardelen yaz güneşini hissettiğinde mi açar?
Madem kalbin acıyı hissettiğinde atar,
Bir şiirin son satırı gibi sevgili, hoşça kal,
Hoşça kal…
27.12.2010
İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 15.12.2012 14:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!