Münferit Keyfilik Şiiri - Önder Karaçay

Başkalarının hayatı yok sayılıyordu,
Herkesin hayatı gözlenebiliyor,
Hayatlar her an karartılıyordu.

Onca yıkıntı arasında gözler ve eller,
Tutunacak bir dal ve sığınacak bir liman arıyorken,
Sırtını dönen vicdansız vefasızlık,
Bir tekme daha atıyordu

Bu yolun sonunu da tarih yazacaktı,
Örülen duvar ne kadar yüksek olursa olsun,
Yine de yıkılacaktı

Yerleşik yalan kültürü,
Yerleşik talan üretti,
Olan öğütülen masum insana oldu

İletişimini asosyal medya ile sağlayan bir toplumun,
Yüz yüze kendisi ile yüzleşememiş olması,
Çözüme ulaşamamış olması kimseyi şaşırtmamalıdır,
Gücünü propagandadan alan ve gerçekle kendisini yüzleşmeyen,
Tipler bu toplumun içinden peydah oldu

Geçmişin ağır faturaları hayatımıza duçar olalı,
Ağız dolusu anti retoriğin şahikası gençler umut oldu.

Eşyanın tabiatına aykırı zıtlıkları savlayanlar,
İç çekişmenin niyeti özgürlüğü tutuklamak,
Cehaletin iktidarını sürdürülebilir kılmaya kalktı.

İnsan yine de bu münferit keyfiliğin fasit dairesinin,
Kırılacağı günü sabırsızlıkla iple çekiyordu! ...

Önder Karaçay