Münevver (şiir Selattin Baysal)

Şiirdesin Münevver, şiir, şiirse sende,
Dökülür dudağından mısra bir sihir gibi.
Bir efsuna dönüşür, dolaşır bütün bedende,
Sarar gönülleri de bir tatlı iksir gibi.

Gönül havuzlarını gelir, gelir doldurur,
Şiir gökkuşağının sende yedi rengidir.
Mısraların da doğru, doğru yolu buldurur,
Yüreğinde kainat; domur, domur sevgidir.

Yaradılışımızın sebebi olan sevgi,
Sende bizi sonsuzluk alemine götürür.
Tattırır doğadaki bin-bir çeşit rengi,
Doyulmaz mutluluğa, mutluluğa erdirir.

Ermişin bir ilahi güce de, güce de sen,
O koskoca ciltleri kıtaya sığdırırsın.
Karanlığa ışıksın zifir gece de sen,
Beyinlere ışıklar, ışıklar ağdırırsın.

Kuruyan, kavrulanda, kavrulan bir havada,
Gökyüzüne yeniden nemleri ağdırırsın.
Karaya dönüşende nemli bulutlarında,
Çatlayan topraklara yağmurlar yağdırırsın.

Selahattin der, durma! Ha bire yaz, yaz kızım,
Ilım ılım gir taze, taze de zihinlere.
Doldursun gönülleri, doldursun senin yazın,
Sonsuza kadar yaşa, nakşet de beyinlere.

Selahattin Baysal
Saygıdeğer şair ve yazar meslektaşım Münevver hanımefendi kızıma

09/06/2009-Salı