Münevver'im Şiiri - Nami Keskinbora

- Eşim Münevver'e -

Yirmi sekiz senedir
Gönlümün mehpâresi,
Bahçemin korucusu,
Güllerimin hâresi.

Sen evimin ışığı
Yemeğimin kaşığı
Nâmi’sinin âşığı,
Müşkülümün çâresi.

İhtiyâcım,otacım,
Ağum,acım,ilâcım,
Süsüm,gözlüğüm,tacım,
Yüreğimin yâresi.

Zor günlerde umudum
Bazılarda anudum,
Şimdilerde barudum,
Yangının şerâresi.

Tatlım,gülüm,Münüş’üm,
Candan,içten gülüşüm,
Muhabbetle öpüşüm,
Sevgimin emâresi.

Cefâ çeksen de kendin,
Asîl,hanımefendim,
Yükselmekte trendin.
Onurumun hâlesi.

Seni candan severim,
“Kalbim senindir”derim,
Sana aittir benim,
Gönlümün idâresi.

(Mersin,2 Kasım 2002)