Münevver Düver Şiirleri - Şair Münevver ...

Hasretinle doluyum ben
Azerbaycan Azerbaycan.
Özlemlerin yoluyum ben
...Azerbaycan Azerbaycan.

Her zaman seni anarım

Zamane’ye bakınca, ruhum açılıyor
Senin baktığın yerlerde neşe saçıyor
Sanki bastığın yerlerde güller açıyor
Zaten sende bir koklanmamış gül gibisin

Gül dedim ya sen gonca gülümsün benim

Bunca şehit kanları döküldükçe
Analarımız bacılarımız hür yaşadıkça
O şanlı bayrağımız dalgalandıça.
Yaşa Cumhuriyet, yaşa Atatürk

Hep böyle kalacak dünya durdukça,

Şiir, insanlık tarihi kadar eskidir. Şiir, yeryüzünde insanlığın görünmesiyle birlikte başlamıştır.
İnsanlığın ilk göz ağrısıdır. Onun için her insan, özellikle ilk gençlik çağlarında eline kalemi kâğıdı alıp şiir yazar hala.
Duygularını şiirle dile getirir.
Her insan doğuştan şairdir demek mümkündür.
Hayatın hengâmesi içerisinde, ilerleyen yıllarda insanların büyük çoğunluğu şiir yazmayı bıraksa da hayata şiirsever olarak devam eder.
Yani insanlar öldükten sonra da geride kalanlara mesajını mezar taşındaki dizelerle vermeye devam eder.

Masallardan çıkmadım ben,
Ünü dünyaya nam salmış Türkoğlu Türküm ben
Nesli dünyaya açılmış,
Emsali dünyaya gelmemiş.., Türküm ben
Vatan yoluna başkoymuş
Vatan toprağıyla yoğrulmuş

Ozanlar ilinden gelir yolumuz
Kars’tan selam olsun Anadolu’ya.
Dini, ırkı, rengi aynı dilimiz
Kars’tan selam olsun Anadolu’ya.

Şenlik Baba, Çobanoğlu diyarı

Öğretmenler Gününüz Kutlu Olsun

Kalem tutmasını bilmezken
Yolda yürümeyi beceremezken
Oturduğumuz sıraları hiç tanımazken
Hepsini öğretmenimiz öğretti.

Dünyaları gezdim bulamadım dengin
Sen ne şirin şeysin güzel Adana
Seninle oluyor fakiri zengin
Sen ne şirin şeysin güzel Adana

Adnan Menderes’in ve Merkez Parkın

Şöyle bir etrafa, dünyaya bakın
Benim bayrağımdan güzeli var mı?
Atatürk büstünde meşale yakın
Benim bayrağımdan güzeli var mı?

Atamın kanından kırmızı rengi

Tüm Avrupa bize uzak
Elimiz kolumuz bağlı kuruldu tuzak
Bosna,Çeçenistan yeter artık
Bıçak kemiğe dayandı

Çeçenler benim canımdır