Münevver Düver ve Şiir
Gelişen teknoloji yakın etti uzakları... Kimin ağlayıp, kimin güldüğünü, sevinçleri, acıları, hüzünleri anında öğrenebiliyoruz. Ne güzel.. Öğrenebimek içinde yazmak, yazmak, yazmak, lazım...
Münevver Düver'in şiirlerine ilk sanal ortamda rastladım... Daha sonra emeği ile gecesini gündüzüne katarak kendi elleri ile hazırladığı WEB sitesini gördüm.. Hemen hemen tüm Şiirlerini okuduktan sonra onun için söyleyeceğim tek şey var. Hayatın her dönemini, tanıdığı her insanı, her olayı kaleme almış, düsündüklerini, hissettiklerini yazmayı ihmal etmemiş, yazmış, yazıyor, yazacak...
Şiir midir, değil midir, tartışmasına girmeden önce şunu düşünmekte fayda var. Keşke herkes düşüncelerini duygularını bir şekilde kaleme alabilse. Bilirim ve inanırım ki Kalem tutan el silah tutmaz. Yazan insan, okuyan insan gerek bize. Münevver Düver de okuyan ve yazan insan. Nasıl yazdığı, ne yazdığı hiç önemli değil..
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla