Münevver Ana Şiiri - İbrahim Yasar

MÜNEVVER ANA
Yaşadın bunca yıl Münevver Ana
Muhtaç idik hepimiz senin duana
Sıcak bir sevgi bıraktın ocağına yuvana
Kol kanat gererdin hep zorda kalana

Ömür boyu hiç kimseyi kırmadın,
İncitmedin arıyı bir tek karıncayı,
Geride bıraktın hayırlı evlat ve duacıyı,
Ani ölümünle ağlattın halayı teyzeyi bacıyı,

Meğer ne çok varmış senin sevenin,
Koşup geldiler hüzün doldu yuvan evin,
Gözyaşı döküp durdu, hepsi ağladı,
Dinmedi acıları, yürekleri dağladı.

Üzüldük hepimiz, ağladı Hacı Baba,
Kur’anlar okundu sarıldık sevaba,
Taşıdık tabutunu, taşıdık omuzlarda,
Hüzün bıraktın bizlere, keder doldu evimize.

Hamitlere vardık, derin bir mezar kazdık,
Mezar taşına kara yazılar yazdık,
Hepimiz seni hayır dualarla andık,
Ani ölümünle çok üzüldük, hem de yandık.

İstiyorduk biraz hizmet edeydik sana,
Nail olaydık keşke hayır duana,
Sevinirdin hep uzaktan yakından varana,
Şimdi rahat uyu kabrinde Münevver Ana.

İbrahim YAŞAR
08.03.2013
Değirmenlikızık