Komşumuz Münevver Tuğrul Abla

KOMŞUMUZ MÜNEVVER TUĞRUL ABLA

Dokuzda duyuldu acı haberin
Camiden yükseldi bir acı sala
Böyle imiş alın yazın kaderin
Güle güle komşum Münevver abla

Sebep oldu gidişine bir sancı
Bıraktın komşuma büyük bir acı
Yara aldı kızın Saliha bacı
Güle güle komşum Münevver abla

Komşuların omuzladık salını
Bir görseydin oğulların halini
Rabb’im cennet etsin senin yolunu
Güle güle komşum Münevver abla

Güler yüzlü birisiydin gönlünce
Kırmadın kimseleri hiç ömrünce
Yürüdün Mevla’ya vakit gelince
Güle güle komşum Münevver abla

Hepimizce malum hoştu siretin
Yaktı yüreğini evlat hasretin
Kavuştun Rabb’ine bitti gurbetin
Güle güle komşum Münevver abla

Bir varmış bir yokmuş hayat ne garip
Ölüme çare yok ne yapsın tabip
Komşu olsun sana Resul-ü Habib
Güle güle komşum Münevver abla

Komşuluk hakkımız helaldir sana
Sen de helal edesin sizden yana
İçesin Kevser’i sen kana kana
Güle güle komşum Münevver abla

26 Ocak 2024

Lügatça
Siret: Bir kimsenin ahlakı, kişiliği