Mundburg Höyüklerine Ağıt

Tepelerde çınlayan boruları duyduk,
Güney krallığında parlıyordu kılıçlar.
Küheylanlar sabah rüzgârı gibi
Daldı Stoningland’a. Cenk oldu.
Orada düştü Başkomutan Théoden,
kudretli Thengeloğlu, dönmedi bir daha
altın saraylarına ve Kuzey kırlarındaki
yeşil otlaklara. Harding ve Guthláf,
Dúnhere ve Déorwine, yiğit Grimbold
Herefara ve Herubrand, Horn ve Fastred
dövüşüp düştüler orada, o uzak ülkede:
Mundburg Höyükleri altında, küfler içinde
yatıyorlar şimdi yoldaşları Gondor beyleriyle.
Ne zarif Hirluin dönebildi deniz kıyısındaki tepelere,
Ne de yaşlı Forlong döndü zaferle Arnach’a,
ülkesinin çiçekli vadilerine; Derufin ve Duilin,
uzun boylu okçular, dönemediler kara sulara,
dağların gölgesindeki Morthond göllerine.
Beyler ve erler kabul ettiler sabah vakti
ve gün sonunda ölümü.Uzun zamandır uyurlar şimdi
Ulu Nehir kıyısında, Gondor’un çimenleri altında.
Şimdi gözyaşları gibi, parlayan gümüş gibi akan su,
O gün kıpkızıl gürlüyordu:
Günbatımıyla alevlenmişti kana boyalı köpükler;
İşaret kuleleri gibi yanıyordu dağlar akşam vakti;
Rammas Echor’a al al düşüyordu çiğ.