Münazara...!
Sen; Meltem esen sabahların koynunda serindeyken
O; Kış gecelerinde zemheri ayazında üşüyordu
Sen; Dondurduğun zamanın en nadide yerindeyken
O; Vaktin içinde bir düne bir bugüne düşüyordu
Bugün bütün iyi kalpliliğim üzerimde
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
Devamını Oku
Cümle düşmanlarımı affettim
Yediğim meyvalardan
Kokladığım çiçeklerden af diliyorum
Yerde yürürken gördüğüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta