Münazara...! Şiiri - Emsal Toprak

Münazara...!

Sen; Meltem esen sabahların koynunda serindeyken
O; Kış gecelerinde zemheri ayazında üşüyordu
Sen; Dondurduğun zamanın en nadide yerindeyken
O; Vaktin içinde bir düne bir bugüne düşüyordu

Sen; Peş peşeyken, peşine gittiğinle, peşinden gelenle
O; Takibindeydi düş yüklü hayâl hamalı gölgesinin
Sen; Uyanırken her sabah oğulla kızla yüzü gülenle
O; Hep mahkumuydu kendi sözünün kendi sesinin

Sen; Kıramadın kalbinin üstünde taşlaşan külü
O'nun kalbinde, bir gül solduğunda kanadı yara
Sen; Baykuşa av ettin kanadı kırık garip bülbülü
O'nun hatırası kazınacak taşa kalacak ağyara

E.TOPRAK