Münafık ı Şiiri - Uğur Yeniler

Nifak tohumuyla dolu beyinin
Fit’ne Fesatlık kaynayan zihinin
Biz yediği kaba sıçan; hainin…!
Sonunda düşeceği hali biliriz.
*
Hala, Amca, Yeğen, öp öz hısımız
Henüz içimizde bitmeden yasımız
Takdığın kulp’ larla şimdi hasımız
Sendeki çamurlu Eli biliriz.
*
Kapı eşiğinden adım attığın
Konuk olup yeyip içip yattığın
Yuvaları birbirine kattığın
Şom ağzındaki dili biliriz.
*
Cinci maması dolan mideleri
Büyüyle kör ettiğin dideleri
Kin ve nefret sokduğun ide’leri
Divane ettiğin kulu biliriz.
*
Oğluna gelin diye getirdiğin
Hayellerini yeyip bitirdiğin
Sevgi ve saygısını yitirdiğin
Koparıp attığın gülü biliriz.
*
O eteğinin altında güttüğün
Hiç terbiye vermeden büyüttüğün
Kendin gibi Hodbince eğittiğin
Hilkat garibesi dölü biliriz.
*
Istemeden gidip geldin hacıya
Muska yazdırıp damada kocaya
Kandillerde özensende hocaya
Biz Hak’ka eğilen beli biliriz.
*
İki parça ak beze bürünerek
Kabe’nin etrafında sürünerek
İman etmiş gibi görünerek
Senin kirlettiğin Çölü biliriz.
*
Şu kötü, bu kötü, kusur yazarsın
Bütün akrabaya kuyu kazarsın
Sattın savdın yeyip içip azarsın
Göğe savurduğun külü biliriz.
*
İki yüzlü sürüngen dillilerin
Tombul kalçalı kambur bellilerin
Fındık kırdığın bütün zillilerin
Kafalarındaki keli biliriz.

Uğur YENİLER/ 2014/ ANTALYA