Münafık Şiiri - Necati Şimşek

Bardağın yarısın boş iken görür,
Dolu tarafını görmez münafık..
Gözündeki çöpü görürde senin,
Kendinde merteği görmez münafık..

Düz yolda giderken şaşırır seni,
Ocak ta süt olsan taşırır seni,
Doğrunun yanından aşırır seni,
Kendi yanlışını bilmez münafık..

Elini tutarsan kan olur daim,
Yardımı kesersen olursun zalim,
Ne olacak dersen benim bu halim,
Çareyi bulsa da vermez münafık..

Sevgi çiçekleri yapma çiçekten,
Hakiki bal çıkmaz sahte petekten,
Ardı yarılsa da her gün kötekten,
Rahatlatmaz seni ölmez münafık..

Yüzünde tebessüm olur dikkat et,
Seni dostlarından korur dikkat et,
Hançeri sırtından vurur dikkat et,
Cenazene bile gitmez münafık..

Her nereye gitsen çıkar karşına,
Ortak tavır koyar sanki tavrına,
Benzini ortadan sıkar yangına,
Ummanları sıksan sönmez münafık..

Önce yemi atar, birazcık besler,
Kontrolü bırakmaz tutar nefesler,
Farkında olmadan seni kafesler,
Feryadını duyar, gelmez münafık..

Devletin çarkını hep o çevirir,
Hükümetler yıkar, makam devirir,
Dişleri törpüler, yer yer semirir,
Karnı patlasa da dikmez münafık..

Ticaret hacmini patlatmayan o,
Üretim çağını başlatmayan o,
Memlekete çivi çaktırmayan o,
En paslı çiviyi sökmez münafık..

Minicik çocuğun körpe beynine,
Kablolu kablosuz girer evine,
Cepten aramayla herkes sevine,
Kendi bir selamı vermez münafık..

Ne kadar yazsam da az gelir daha,
Ne kaldı gün doğar, bekle sabaha,
Kuyruk sıkışınca koşar Allaha,
Rahatken din iman bilmez münafık..

22.07.2008
Necati ŞİMŞEK
Ankara