Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Hayret!
Nasıl da değişiyor "karakteri zayıflar.."
Dün başka, bugün başka..
Yarın yine başka!
Şu "dev aynası" bu kadar mı bozar...
Münafıklık bile sanat oluyor, işliyor ruhuna......
Yazık.....
Tebrikler Kemal Bey, Kardeşim..
Teşekkür ederim Mustafa hocam, selam ve saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta