Develer az gelir zahir, hamutuyla yürütür,
Heybe dar gelir, vagon vagon götürür.
Laf olunca laf ebesidir, en başta o oturur,
Hep bana Rabbaenacı, hep nefsinin kuludur.
Söz vermek kolay, ama tek sözünde durmaz,
Emanet etme sözünü, ağzında bakla ıslanmaz.
Açınca şom ağzını yalanların bini bir para,
Ne dost bilir ne arkadaş herkes düşman ona.
Kayıt Tarihi : 29.12.2011 11:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!