Gözlerimde asılı sanki on asrın yükü,
Damladıkça yüreğimde sel olur akar.
Bilmiyorum ruhumda kalan cânım külü,
Daha hangi çırayı değiverip de yakar.
Kopacakmış diyorlar artık firâkın teli,
Üstümüze yağacak yağmur, toz ve toprak.
Islanmasın sevdiklerimizin narin teni,
Allah’ım! Yer ile gök kapanacak diyorlar!
Gaybından bize haber olmasın karanlıklar,
Nurumuz körlüğümüzün odunda sönmesin.
Müessir olmasa da samandan korkuluklar,
Şu fânî nefesimiz tevbesiz kesilmesin.
Kayıt Tarihi : 11.10.2025 02:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
2023 *Şubat depremi akabindeki hâlet-i rûhiyem ile kaleme aldığım dua nev'inden.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!