Münâcât Filistinliye Dua Şiiri - Seyit K ...

I-Tahmid

Ey Esma’ül-Hüsna’nın sahibi olan Rabbim!
Ebedi olan sensin gerisi yalan Rabbim

Ey tek/bir tomurcuktan koca bir çınar veren!
Bir damla gözyaşından, rahmete pınar veren

Ya Rab! Sen bırakmazsın ne bir çıplak ne bir aç
Ya Rab Müslümanları etme kimseye muhtaç

Senin ilmin dışında daldan bir yaprak düşmez
Tomurlanp gül açmaz ve bülbüller ötüşmez

Ey hükmünü geçiren göğe, güneşe, aya!
Gönlümüzü çevirdik ağlayarak semâya

II-Münâcât

Günahkâr ellerimiz gökyüzüne açıldı
Müminlerin kanları dört bir yana saçıldı

Sitayiş nağmeleri asumanı kapladı
Şakiler yakmak için Müminleri topladı

Göklere merdivensiz dua nehri kurulur
Yaralı güvercinler göklerinde vurulur

Şu günahkâr kulların kapına geldi Yâ Rab!
Gözyaşı kan kırmızı arşa yükseldi Yâ Rab!

Meyus bir edâ ile boynumuzu bükerek
Huzuruna geliriz kanlı yaşlar dökerek
Ellerini açarak milyonlarca dilenci
Kadın-erkek bir ümmet ihtiyarı ve genci
Ey Rahman olan Allah! Diye seni anarak
Merhamet umuyoruz sıkılıp, utanarak

III-Şekvâ

Bizim ile beraber toprak inler, taş inler
Ebabil çığlığına karışıyor aminler

Üzüntüyü gideren acıları dindiren
Kullarına acıyıp güldürüp, sevindiren

Ağıtlarla yükselir dilimizde ah ü zâr
Milyonlarca Müslüman rahmetini intizar

Feryatlara karışır akan yürek terimiz
Yer ile yeksan olur kainatta yerimiz

Nemrut'un ateşini güle çevir yakmasın
Müminlerin kanları heder olup akmasın

Şekvamız bir sanadır, duâlar sana Yâ Rab!
Coğrafyamda vampirler doymuyor kana Yâ Rab!

Parçalanmış bedenim toz-dumana karışır
Zâlimler zulüm için birbiriyle yarışır

VI-İntizâr

“Gözlerimden silindi, renk, araz, cisim, şuâ
Güneşimi çaldılar, geceye döndü gündüz (!)
Beşâretle döner mi göğe yükselen duâ?
Yattım istiharede çok yakın göründünüz!

Kahverengi gözlerim siyah saçlarım vardı!
Hangi cellât kolumu bedenimden kopardı?

Kirpiklerim erimiş bedenim alev alev…
Ayağımda pranga ne çadır var, ne bir ev!
Bir fosfor bombasına fedâ ettim ferimi!
Su diye yudumladım sızan alın terimi

Daha dün bir çocuktum koşuyor oynuyordum
Şimdi ne bahçem kaldı, ne okulum, ne yurdum

Küçüktüm ya benimde ne hayallerim vardı!
Sapasağlam kollarım, küçük ellerim vardı
Ansızın eşkıyalar kapımızı çaldılar
Hunharca kopardılar bedenimden aldılar

Tonlarca betonları taşıdım bedenimde
Yüzlerce hatıra var benek benek tenimde

Napalmlerle, fosforla kobay gibi yaktılar
Yâ Rab! Bu halde bile güle güle baktılar!

Sana binlerce bebek, binlerce yiğit verdik
Kanımızla süslendik şahadetle göverdik
Ölen ya bir yetimdir, ya baba ya anadır
Yönelişler seninle, dualar hep Sana’dır

Müslüman kardeşlerim yalnız bıraktı Yâ Rab!
O gün merhamet bile bizden ıraktı Yâ Rab! ”

V-Hitam

Günahkâr kullarından kabul eyle Allah’ım
Bir sabinin dilinde kaldı figanım, âhım

Kanayan yaramızı tuz ile tımar ettik
Ümmetin öksüzüne yalnızlığı öğrettik

Korku ve ümit ile kapına geldik Ya Râb!
Vatanımız tarumar, dil perişan, göz harab

Gönlümüzle beraber yerler ve gökler inler
Ağıtlara karışır Fatihalar, âminler.