Münacat Şiiri - Emir Gedikli

Gözlerimde asılı sanki on asrın yükü,
Damladıkça yüreğimde sel olur akar.
Bilmiyorum ruhumda kalan cânım külü,
Daha hangi çırayı değiverip de yakar.

Kopacakmış diyorlar artık firâkın teli,
Üstümüze yağacak yağmur, toz ve toprak.
Islanmasın sevdiklerimizin narin teni,
Allah’ım! Yer ile gök kapanacak diyorlar!

Gaybından bize haber olmasın karanlıklar,
Nurumuz körlüğümüzün odunda sönmesin.
Müessir olmasa da samandan korkuluklar,
Şu fânî nefesimiz tevbesiz kesilmesin.