Münacat /3. Şiiri - Şerife Gündogdu

Yâ ilâhi medet eyle kalmadı bende tâkat,
Ateş-i aşkınla yandım gönlüme doldu firkât.

Dertlerimin dermânı sen gönlümün fermânı sen,
Yâ ilâhi tut elimden sultanlar sultânı sen.

Virânedir ah şu gönlüm serteser oldum harâb.
Yâr affına mazhâr eyle râh-ına oldum tûrab.

Aşkına müptelâ olmak devâdır şu gönlüme,
Aşkının nârında yanmak sefâdır şu gönlüme.

Kifayetsiz kalır kelâm ol vasfının haddi yok,
Sen vâcib-ül vücût'sun yâr nûrunun Envâr-ı çok.

Künh-i Zâtsın hep dirisin şek yoktur hikmetinden,
Sen Rahim'sin sen meşhursun bil ki merhametinden.

Kovsan da gitmem kapından görmeden cemâlini,
Ateş-i hicrinle yandır ol Halîl eyle beni.

Ya ilâhi medet eyle kusurlarım ört benim,
Yâr gülmeye hasret kaldım sînem dolu dert benim.