Münâcât Şiiri - Yaşar Özkan Akkuş

Manadan yoksun gülüşleri al benden.
Ne olur şu arzularımı yerine getir,
Yoksa da canımı yerine getir.
Bir veya iki yüzlü yeşillerden uzak tut,
Tekrardan herkesten nefret edeyim;
Ebedi yokluk getir bana, sinirlerim kriz olsun.
Tüm kalplerden, insanlardan, şehrimden sürgün et beni,
Yalvarırım kurtar beni!

Hiç bir insanı bana ayırdığın odaya koyma;
Hiç bir düşünce... Hiç bir mazi çalmasın kapımı!
Ay gitsin, Al gitsin, Ak gitsin, Af gitsin;
Bahar çiçekleri, Şiirlerin terimi, Mevsimler gitsin.
Bundan böyle ne can ne canan gelsin,
Ne bir umut ne bir ışık gelsin.
Ancak ve ancak canıma kast gelsin,
Ancak kapıma ölüm gelsin!