Münâcât Şiiri - Mücahit Gözütok

Bir volkan var içimde senelerdir dinmeyen
Bir sarhoşluk ruhumda membaı bilinmeyen
Yüreğim yalnızlığın tutsağıdır kıvranır
Hazana eren ömrü gönlüm baharda sanır
Istırapla elemle geçmekte; gündüz gece
Hayatımın her anı bana acı işkence
Ne yapsam nasıl etsem; bitmiyor hüzün keder
Bu ahvâlle yaşamak ölmekten daha beter.
Zamanın kıskacında silindi ümitlerim,
Dipsiz olan kuyuda çıkış yolu beklerim.

Ey sonsuz âlemleri kudretiyle donatan
Ey Yüceler Yücesi Rezzak ve Kerim olan
Ey mekândan münezzeh Rahman ve Rahim Allah
Ey eşi ve benzeri olmayan büyük İlah

Dergâhına sığınıp senin kapına geldim

Kainatı hiç yoktan var etmiş olan sensin
Nizamında zerrece bir noksanlık bulunmaz.
Galaksi yıldızları musahhar kılan sensin
Âli hikmetinden hâşâ sual olunmaz.

Sen ki; Kadir-i Mutlak Rahman-ı Zül Cemâlsin
Sen Aziz-i Muktedir Rahim-i Zül Kemâlsin
Sen Rabb’ül Âleminsin Cenâb-ı Zül Celâlsin

Bin bir adını tespih hamd-ı senâ eylerim
Mağfiret dileyerek “Yardım et Ya Rab!” derim.

Yardım et günden güne çiçeklerim solmasın
Yardım et gülistanlar kızgın çöller olmasın
Yardım et, figânları Arş-ı titreten nesle
Yardım et zulme Arzı-ı dar getirecek sesle
Yardım et çırpındıkça batmaktadır gemimiz,
Yardım et düşünmenin zamanıdır ‘Biz Kimiz?’
Yardım et hep yıkılsın yeryüzünde tabûlar
Yardım et de durulsun necâset kokan sular
Yardım et yüreğinden kanlar akan ‘Hilâl’e’
Yardım et çare olsun düşürüldüğü hale
Yardım et, yufkalaşsın nasırlaşmış yürekler
Yardım et kurumadan bin bir çeşit çiçekler
Yardım et tembellikler miskinlikler son bulsun
Yardım et ki dikenler rengârenk güller olsun

Ey var eden! Geceler şafakları doğurur
Aydınlıkla son bulur zifiri karanlıklar
Kölelikten kurtulup gün gelir Sultan olur
Züleyha’nın zindana attırdığı Yusuflar

Vahşetin doruğunda kıvranmaktayken beşer
Ansızın çıkagelir Nil Nehrinin çocuğu
Açmadan soldursa da nice çiçekleri ‘Şer’
Ey Yaratan; koruyup, Sen büyütürsün Onu!

Sabrın kanatlarında ışık hızından öte
Bir hızla ulaşırken makamlar zirvesine
Sonsuz nur iksirini bahşeyleyip Ümme
Varis kıldın Resulün miraç mucizesine

Rabbim biz aciz kuluz ihsanlarına muhtaç
Şüphesiz merhametin rahmetin çok geniştir.
Kendinden gayrısına bizleri etme muhtaç
Cennet mekânlarının makamına eriştir.

Kavrulsa da güllerim çölün cehenneminde
Gülistanlar oluşur dudağın şebneminde
Hayat girdabı ile şekillenir hüzünler
Aydınlığa bırakır yerini kara günler.